Leander Vandereecken & Olivier Vander Bauwede Missy Sippy Sessions 2021 Missy Sippy Gent (30-06-2021) report: Marc Bouillon & photo credits: Marc Blues Photography info club: Missy Sippy Gent info band: Olivier Vander Bauwede - Leander Vandereecken © Rootsville 2021

Wat kan een mens gelukkig worden van een streepje muziek. Net een fijn weekend achter de rug met het Zomerterras bij de Stekense Rhythm & Blues Club en alweer kondigde een nieuw optreden zich aan. Ik trok in mijn bluesmobiel alweer richting de Missy Sippy in Gent voor een nieuwe aflevering van hun Missy Sippy Sessions. Deze keer stond het duo Leander Vandereecken en Olivier Vander Bauwede op de affiche.

Leander Vandereecken is het manusje-doe-al bij Murder in Mississippi en MC bij de folk en americana jams. Olivier is dan weer het mondharmonica wonder ons welgekend van bij Guy Verlinde maar de man kan al evenzeer overweg met de lapsteel. Ik vermoedde dat wij een mix gingen krijgen van folk, americana en blues, en mijn vermoeden bleek te kloppen.

Er was weer veel volk komen opdagen voor deze gig en de Missy Sippy was “coronagewijs” goed gevuld.

Met Colter Wall’s ‘The Devil Wears A Suit And Tie’ werden de debatten aangevat. Leuk folknummertje om op gang te geraken. ‘How Long’ trok het tempo al iets hoger en met ‘Judith’ en ‘Mrs Guthries Gallery’ kregen we twee schitterende songs van de hand van Leander zelf. De man heeft een klok van een stem die zeer aangenaam klinkt en perfect past bij de songkeuze die voor deze avond was gemaakt. De talenten van Olivier zijn genoegzaam gekend en toch blijf ik versteld staan als de man zijn harmonica blaast. Een fenomeen gewoon.

Beiden kunnen het heel goed met elkaar vinden en je kon ze niet op een foutje betrappen. ‘Wanna Be Your Man’ van Pokey LaFarge is hen op het lijf geschreven en bij ‘Ride Trough The Rain’ kregen we een staaltje van het schrijftalent van Olivier. Machtige song ! De keuze van de covers is wel overwogen zoals ‘Love Me Or Die’ van C.W. Stoneking. Om de eerste set af te sluiten werd de banjo bovengehaald en tokkelde Leander ‘Silent Significance’. Dit gedeelte was voor mij al meer dan geslaagd en smaakte naar meer.

Tijd voor een Duveltje en ik kon mij terug installeren voor een portie genieten. Met ‘Banjer City’ bracht Leander een spliksplinternieuwe song, dat zeer enthousiats werd onthaald door de aanwezigen. Met ‘We Don’t Grow Tobacco’  kregen we er eentje van Old Crow Medicine Show en zo ging de mix tussen eigen nummers en leuke, niet voor de hand liggende covers verder. ‘Bij ‘Central Time’ , alweer van Pokey LaFarge, werd duchtig meegezongen. Leander liet af en toe een falsetje horen en Olivier bleef op eenzame hoogten de noten uit zijn Mississippi saxofoon persen.

Blues kregen we ook en wat voor, zeker niet voor de hand liggend was het ‘I Asked Her For Water’ van Howlin Wolf of wat dacht je van Lonnie Johnson’s “Sweet Potato Blues’? Met ‘ Dodo Blues’ waren dan alweer beland bij C W Stoneking en bij ‘Scratching Circles’(JD McPherson) en ‘Let The Good Times Roll’ – dat op een gegeven ognblik zelfs naadloos overging in ‘C’est La Vie’ van Emylou Harris - mocht er alvast een snuifje rock “n’ roll bij zijn. Ambiance verzekerd. Klappen, brullen, stampen met de voeten, alles was toegelaten behalve dansen jammer genoeg en het was voor sommigen moeilijk om daar niet aan toe te geven. Dat was wat ze noemden “ Going out with a bang” !

Door corona, geen staande ovatie (ah ja, je moet blijven zitten) maar het was er meer dan eentje waard. Als uitsmijter kregen we nog een nummertje van eigen hand met ‘Poor Boy’, wat een schitterende afsluiter bleek te zijn.

Man, wat heb ik genoten van deze avond. Dank aan deze twee toppers, de geweldige stem van Leander het het fenomenale harmonica werk van Olivier, maakten van deze gig eentje die we niet gauw zullen vergeten. Merci, merci, merci !!!

Marcel